həfgə — (Salyan) uzunçu, çoxdanışan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarasoran — I (Tərtər) acgöz, tamahkar. – Ay Həşim, qarasoran olma, bəsdi yedin II (Ağcabədi, Bərdə, Şuşa, Tərtər) uzunçu, müxtəlif sualları ilə adamı bezikdirən. – Qarasoran adamnan çox soruşar, adamı dilxor eliyər (Ağcabədi); – Qarasoran çox söz soruşur,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
naqqal — I (Qazax, Quba, Naxçıvan, Salyan, Şərur) çoxdanışan, uzunçu. – Hasan çox naqqal adamdı (Qazax) II (Cəlilabad, Saatlı, Sabirabad, Yardımlı) lovğa, özünü öyən. – Mənim naqqal adamnan xoşum gəlmir (Yardımlı) III (Gədəbəy, Tovuz) tərs, höcət. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nərəx’ — (Şəmkir) çoxdanışan, uzunçu. – Bir nərəx’ qarıdı kı, dindirənnən so:ra kiriyəsi döy … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sorsor — I (Ucar) bax soysur. – İmran çox sorsor uşaxdı, adama youşmur II (Göyçay) uzunçu, uzunuzadı danışan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zazan — (Şamaxı) çoxdanışan, uzunçu ◊ Zazan eləməg – uzunçuluq etmək. – Nə zazan eliyirsən? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
füzuli — ə. 1) həddini bilməyən, özünə aid olmayan işlərə qarışan; 2) yersiz danışan; 3) uzunçu, naqqal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəvval — ə. 1) çoxdanışan, uzunçu, naqqal; 2) nağılçı, nağıldanışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çoxdanışan — sif. Çox danışmağı sevən; naqqal, uzunçu. Çoxdanışan adam. – <Mikayılov> Mərmər xanımın çoxdanışan z. olduğunu tamam yadından çıxarmışdı. Y. Əzimzadə. // İs. mənasında. Çoxdanışanın biridir. – <Maya öz özünə:> Görünür, <Salman>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dastançı — is. 1. Dastan söyləyən, hekayəçi, nağıl danışan. Dastançı aşıqlar. 2. məc. Çoxdanışan, naqqal, uzunçu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti